poniedziałek, 12 października 2015
CZUJNE OKO
Stoję raz z grupą gimnazjalistów pod kamienicą Kochanowskiego. Oczywiście byłam do niej plecami i wskazując ręką do tyłu, zapytałam czy znają tą postać. Po dłuższej chwili wyczekiwania, obserwując oznaki wysiłku umysłowego moich podopiecznych, doczekałam się odpowiedzi:
- Miejski monitoring.
- Pytałam o postać – podkreśliłam.
- No właśnie - odparł zuchwalec.
Zaskoczona natychmiast się odwróciłam próbując wypatrzyć o co chodzi. No tak. Z okna spoglądała na Rynek starsza pani, oparta o kocyk przerzucony przez parapet i z kubeczkiem w dłoni. Tak, tej pani na pewno żaden szczegół nie umknie.
środa, 19 marca 2014
Jesteśmy na Facebooku
Nadszedł czas aby wypłynąć na
głębokie wody
czyli - jeśli chcecie być na bieżąco
z naszymi opowieściami
z naszymi opowieściami
zapraszamy na nasz profil na Facebooku,
gdzie sukcesywnie pojawiać się będą linki do
nowych
"Opowieści dziwnej treści"
aby być na bieżąco wystarczy nas polubić.
Zapraszamy
wtorek, 19 listopada 2013
Gimnazjum? No tak....
Przyjemny letni dzień, wycieczka gimnazjalistów z
jakiegoś miasta X witamy się, już zaczynam opowieści, przedstawiłam się,
przechodzimy do punktu gdzie mam zacząć opowieść i jeden chłopiec tak
wyraźnie zabiega o moje towarzystwo, przyspiesza kroku i zaczyna pytać o
różne rzeczy ( myślę sobie - rezolutny młody dżentelmen, głodny
wiedzy, aż miło! A tak źle mówią o gimnazjalistach) ale tak zaczyna
pytać i z innej beczki.. -a Panią to kto zatrudnia?? - a ile Pani
zarabia? -Wie Pani, bo może byśmy się tak umówili.. ja Pani zapłacę
trochę więcej i Pani nas już puści do Mc Donalda....
czwartek, 31 października 2013
Nocą po sezonie
Kolejny sezon turystyczny dobiegł końca. A ten miniony czas
był wypełniony ciężka pracą. Nie myślcie, że narzekam. Nic takiego. Jednak
czasami, szczególnie późna jesienią odczuwam potrzebę odpoczynku, spokoju,
wyciszenia. W tym roku jakoś tak mi było tęskno do zacisznych czterech ścian. Tyle
się działo! Więc kiedy nadeszła druga połowa października, z utęsknieniem wyczekiwałam
kilku wolnych dni. Czy odpoczęłam? Hm…Myślę, że lepiej bym odpoczęła gdyby nie
to:
Leżę pod ciepłym kocem, z kotem na kolanach, książką w
jednej dłoni i kubkiem herbaty w drugiej. Nagle dzwoni telefon.
- Słuchaj, pamiętasz!- słyszę zdenerwowany głos w słuchawce.- Obiecałaś
mi, że weźmiesz! Nie możesz odmówić! Masz jutro i pojutrze dwie wycieczki. Obie po
sześć godzin po mieście. Bez żadnych wstępów. Grupy po 50 osób. Gimnazjum...
I wtedy obudziłam się z krzykiem. Jeszcze długo musiałam sobie
powtarzać: to był tylko sen, tylko sen…
poniedziałek, 30 września 2013
Białe myszki.
Lublin to chyba
najbardziej zaczarowane ze wszystkich miast Polski. Dzieją się tutaj takie
rzeczy „...o których się fizjologom nie śniło...” cytując Ferdka Kiepskiego. Coraz
częściej bowiem, lubelscy przewodnicy oprowadzają swoje grupy w strojach
historycznych. Miasto wtedy nabiera zupełnie innego kolorytu i jakby dał się
odczuć powiew dawnych czasów.
Właśnie miałem bardzo
pracowitą sobotę: dwie grupy od rana do wieczora i obie oprowadzałem w stroju
szlacheckim z drugiej połowy siedemnastego wieku. Oczywiście nie obyło się bez pamiątkowych
zdjęć, na których grałem rolę przysłowiowego „białego misia”.
Najciekawsze jednak były
reakcje mieszczan. Najpierw towarzyszyły mojemu pojawieniu uśmiechy, gdzie
indziej komentarze w stylu:
- „O Zagłoba idzie!”
No tak kiedyś mówiono o
mnie Kmicic, a dzisiaj Zagłoba. Ostatecznie muszę się z tym pogodzić, w końcu
jestem te 40 kilogramów starszy. Jednak to co mi się przydarzyło już po
zakończeniu pracy tego dnia ubawiło mnie tak, że jeszcze do wieczora na
wspomnienie zdarzenia śmiałem się serdecznie.
Już wracałem ulicą
Grodzką w kierunku parkingu na placu zamkowym do mojego „żelaznego rumaka”,
właśnie mijałem jeden z ogródków kawiarnianych kiedy przy jednym ze stolików
podniósł się lekko chwiejący się pan. Zrobił to tak szybko, że pozostałe kufle
wylądowały na ziemi. On zaś z wielkim zdziwieniem, nadal chwiejąc się na
nogach, od złocistego płynu który jak widać lekko przedawkował zakrzyknął do kolegów:
- „Panowie, ja już nie piję, ja widzę jakieś
dziwne postacie”.
Ech! Na co mi przyszło:
byłem „białym misiem”, a teraz robię za „białe myszki”.
A niech tam! Jeśli tym
sposobem uratuję choćby jednego „tutejszego” to i za tę postać mogę być brany.
sobota, 28 września 2013
Psikus statysty
Ładna pogoda, chodzę z wycieczką po starym mieście, jesteśmy przy kamienicy gdzie mieszkała mieszczka Jadwiga z legendy o pożarze miasta Lublina więc opowiadam legendę tak z emfazą, wczuwam się, a oni słuchają, zainteresowani, pobudzeni, uśmiechają się coraz bardziej, myślę sobie, ale jestem świetna!! Więc dalej, dawaj! Wtem czuję za sobą czyjąś obecność, boje się odwrócić, ale powoli, powoli, a tam.. .Ucharakteryzowana na zakrwawioną twarz statysty z ekipy filmowej "Kamieni na szaniec", który to film kręcą teraz w Lublinie, postanowił mi zrobić psikusa, a wycieczka mu dopomogła. Nie pisnęli ani słowem...
sobota, 24 sierpnia 2013
Trzeba uważać...
W tym roku miałam okazję pilotować pewną przesympatyczną
grupę z północy Polski. Wszyscy uczestniczy wycieczki związani byli z pewna
firmą farmaceutyczna, której ( z tego, co się zorientowałam) jednym z hitów
jest lek na przeziębienie. Aby nie uprawiać kryptoreklamy na potrzeby naszego
tekstu nazwijmy go… Prolinex ( sprawdziłam- wujek Google mówi, że nic takiego
nie istnieje :P )
Jednym z punktów naszej wędrówki były odwiedziny w skansenie
pszczelnictwa. Gospodarz, który nas przyjmował i oprowadzał, od razu zrobił
olbrzymie wrażenie na wszystkich uczestnikach. Bez trudu złapał z grupą kontakt
i w zasadzie nic mi nie pozostało innego jak oddawać się jego urokowi ze
wszystkimi. Oprowadził nas po obejściu, zaprosił do minimuzeum, w którym
prezentował nam dawne narzędzia używane na wsi. Na koniec została nam
degustacja, podczas której gospodarz zachwalał nam dłuższy czas cudowne
właściwości miodów, pyłków i wszystkiego co związane jest z pszczołami.
W pewnym momencie znieruchomiałam, gdy do moich uszu dotarły
słowa opowiadającego pana:
-Czy znają państwo lepszy lek na przeziębienie?....
Na reakcję nie trzeba było czekać. Jednej z pań skulonej w
kąciku, wyrwał się teatralny szept, przez zaciśnięte zęby:
-Prlinex
wtorek, 20 sierpnia 2013
Co za różnica ?
Mój kolega ma okazję pracować w jednym z najbardziej urokliwych miasteczek w Polsce. Miejscem tym jest oczywiście Kazimierz Dolny. Niedawno przechadzając się ryneczkiem, usłyszał gdzieś niedaleko zachwyt jednego z turystów:
- Ależ piękny ten Sandomierz!
No tak. Sandomierz jest piękny, rzeczywiście. Ale Kazimierz Dolny ...
wtorek, 13 sierpnia 2013
Jakiś czas temu na Jarmarku
Wielkimi krokami zbliża się
Jarmark Jagielloński. W zasadzie to już za chwilę !!!
Co roku my, przewodnicy, prowadzamy
w tych dniach chętnych turystów. Pokazujemy najpiękniejsze zabytki, opowiadamy
najpiękniejsze historię. Chętnych jest dużo a nas jednak dużo mniej, dlatego
takie przejścia nie są może długie, ale za to zawierają samą esencję. Ale
jednak każdy z nas ma inny styl i coś innego uważa za najważniejsze, dlatego miejsca,
w których się zatrzymujemy mogą być różne.
Kilka lat temu, już na
zakończenia Jarmarku, pewna pani ( najpewniej mieszkanka naszego Koziego Grodu),
podeszła do kolegi i powiedziała.
- Wie Pan, ja tu chodzę z
wami już czwarty dzień i za każdym z innym z przewodników. Każdy z was, o
każdym zabytku opowiada inaczej i zatrzymuje się w innych miejscach. I jak już
tak przeszłam z wami wszystkimi, to dopiero mogę powiedzieć, że znam Lublin!
piątek, 9 sierpnia 2013
Prawie,.... ale byłam blisko.
Pytanie: Jakie zwierzę chronione stanęło na przeszkodzie rozbudowie lotniska w Świdniku?
Odpowiedź: Susiec Perełkowy.
Odpowiedź: Susiec Perełkowy.
Subskrybuj:
Posty (Atom)